'Nowy' cz. II

Josette

No to tak, to moje końcówka rozdziału^^ A zauważyłam, że za dużo tu moich twórczości. Czas troszkę przychamować^^
--------------------
- Nie ma żadnego śladu.- powiedziała Josette, stając obok nieoznaczonego drzewa.
Zgubili trop. Nowonarodzony, albo zdawał sobie sprawę ze swoich niskich umiejętności i unikał styczności z jakimkolwiek przedmiotem, albo były kiepskie w tropieniu. Po chwili drzewo leżało złamane. Towarzysz wampirzycy nie potrafiła panować nad emocjami.
- Musimy go znaleźć, inaczej Aro...
- Wiem, zabije nas. Nie musisz mi o tym przypominać, Dimitri. Wystarczająco mocno jestem wkurzona.- odparła, warcząc.- Cholera, czemu akurat ja.
Kolejne drzewo wylądowało na ziemi, strącając kolejne mniejsze i słabsze drzewa. Po kilku chwilach las wyglądał jak pobojowisko, mając na wzgląd jedynie powalone drzewa. Dookoła leżały strzępki materiału z płaszcza Josette, wampirzyca straciła nad sobą kontrolę.
Sam Dimitri nie był lepszy. Powalał kolejne drzewa, sprawiając wrażenie spychacza, robiącego miejsce na nowe centrum handlowe.
- Cholera...- mruknął wampir, wskakując na najbliższe nadal stojące drzewo.
- Ktoś obcy.- dokończyła Josette, przygotowując się do ataku.
Z oddali wyłoniły się dwa wilki, niesamowitych rozmiarów. Nie rzuciły się na wampiry, obeszły je szerokim łukiem i ponownie zniknęły w ciemnościach lasu.
- Do cholery, co to było?

Zamknęłam się w pokoju. Co oni sobie myślą? Mną nie można pomiatać, mogę robić co chcę. Edward zabraniał mi praktycznie wszystkiego, gdy pozwalał coś zrobić, musiał przy tym być. Czułam się jak w więzieniu, lecz kochałam swojego 'oskarżyciela'.
Spojrzałam przez okno. Cała rodzina Cullen'ów siedziała na werandzie, dyskutując o czymś-moim zdaniem- bardzo ważnym. Oparłam się o parapet, uśmiechając się sama do siebie, widząc ukochanego wampira, tego najbardziej upartego i najprzystojniejszego. Właśnie kłócił się z Alice, robił przy tym głupie miny chcąc rozzłościć swoją siostrę.
Puknęłam lekko palcem o szybę, z ledwością usłyszałam cichutkie stuknięcie. Wampir natychmiast się obrócił, jakby miał nadzieję na jakiś znak z mojej strony. Spuściłam automatycznie wzrok, unikając jednocześnie Jego spojrzenia. Jednak coś było silniejsze ode mnie. Spojrzałam na niego oczami pełnymi żalu i niezadowolenia. Zraniłam go samym spojrzeniem, nie chciałabym wiedzieć, jak zraniłabym go słowami.
- Przepraszam.- szepnęłam, a raczej poruszyłam ustami.
Kiwną porozumiewawczo głową, następnie uśmiechnął się łobuzersko. Kochałam Jego uśmiechy. Były szczere i urocze, a jednocześnie kryjące za sobą jakąś tajemnicę. Odkąd pamiętam, darował mi taki uśmiech na każdym kroku, jakby chciał mi przekazać, co czeka nas w przyszłości.
Nie umieliśmy się na siebie długo gniewać. Nasze kłótnie ograniczały się do maksimum dwóch dni, potem następowała zgoda i tak w kółko. Od czasu 'napadu' Alice na Jego sypialnię, część rzeczy się zmieniło. Po pierwsze: trzymaliśmy do siebie dystans. Unikaliśmy kontaktu cielesnego, najczęściej jak to możliwe. Po drugie: mało ze sobą rozmawialiśmy. Każde bało się odezwać, po feralnym zdarzeniu w pokoju Edwarda. A po trzecie: atmosfera po 'małej' sprzeczce była nie do zniesienia.
Wybiegłam z pokoju najszybciej jak umiałam. Nie obyło się bez wywrotki na schodach i uderzenia w drzwi, to było jak tradycja. Zwykła rutyna. Nie zdziwiłabym się, gdyby z nosa zaczęła cieknąć krew, a kolana i ręce zostały rozdrapane.
- Nie zniosę tego więcej.- szepnęłam.
Musiałam znaleźć się w objęciach Edwarda.

Siedział na klifie, zastanawiając się, co zrobić z samym sobą. Nie potrafił się zdecydować. Skok z klifu nie wchodził w rachubę, dzisiejszej nocy miał iść na zwiady razem z przywódcą sfory.
Był zrozpaczony, nie mogąc nic zrobić. Co jakiś czas potrząsał głową, próbując wyrzucić z głowy głupie pomysły. W końcu był jeszcze dzieckiem, a w Jego mózgu roiły się dotąd niespotykane i bardzo oryginalne pomysły.
- Jacob!
- Co?- warknął, a Jego twarz przybrała charakterystyczną maskę.
- Sam chce Cię widzieć.
Mógł jedynie spodziewać się kolejnej bury dotyczącej Jego ucieczek z domu. Potrzebował trochę prywatności, a był to jedyny sposób na skosztowanie życia.
-----------------------
I jak? Nawet Jacob się pojawił!
Dla Rosmaneczki:**

Gość

To jest świetne.Po prostu WOW.

Tak wiem,wiem ja to piszę komentarze ;d

Josette

na ciebie zawsze można liczyć :**

Gość

No,ba,to się rozumie samo przez się Smile

)

Josette

chyba jako jedyna czytasz te bzdury^^

Gość

Nieprawda.I to nie są żadne bzdury.Zabraniam Ci tak mówić,a co dopiero pisać i myśleć!Josette,jesteś świetna i w to uwierz.Zresztą ty we wszystkim jesteś dobra.Jak Edward. Very Happy

Josette

eee no tu się nie zgodze, ale ok. a z tego całego rozdziału jestem mega zadowolona! moj pierwszy taki długi!

Victoria

Przez was popadam w kompleksy! Josette podziwiam, masz talent^^

Josette

<b>Ogłoszenie parafialne!</b>
W kompleksy mogę popadać tylko ja!

Silene Nessie Cullen-Hale

To mamy problem bo to ja tu popadam w kompleksy. To jest.... chyba sie powtórzę ale... WOW!

Josette

emmm dzięki? xD

Gość

A nie mówiłam? Smile

Josette

CICHO! nic takiego nie mów!

videogirl

Kurfa no, Josete, dobijasz xD Strasznie świetne, konstruktywne, zawierające wszystko czego trzeba w opowiadaniu. Chyba pokuszę się o pochwałę dla ciebie jak tak dalej będzie ^^

Gość

Josette

kurfa no, dziękować xD

Gość

jak juz mówiłam. zawsze musisz mi to robić co?? powalać i szokować? to nie sprawiedliwe. ja tak nie umiem. po prostu wspaniałe

Josette

a ja szokuję? O.o

Josette

Czy wy aby przypadkiem nie przesadzacie?

videogirl

Kto tu przesadza! Niee no, jak można tak nisko oceniać swój talent? Tak, powtarzam, talent. Nie zmarnuj go tylko Smile

Josette · Wysłany: Nie 0:02, 01 Mar 2009 Temat postu:

emm no ten tego, kurde.

Silene Nessie Cullen-Hale · Wysłany: Nie 12:10, 01 Mar 2009 Temat postu:

Popieram videogirl. Nie zmarnuj talentu, pisz cały czas i wstawiaj nam tu efekty Very Happy

Josette · Wysłany: Nie 13:08, 01 Mar 2009 Temat postu:

Wiecie co, tutaj jest mnie za dużo. Niech inni pokażą co mają w zanadrzu, ja tu tylko zajmuję miejsce. Niektórym pewnie to przeszkadza, a na chwalipiętę nie chce wyjść.
Chwilowo zaprzestanę swojej działalności w tym dziale, oczywiście będę komentować wasze prace. ale moje twórczości nie będą się tu już pojawiać.

Silene Nessie Cullen-Hale · Wysłany: Nie 17:24, 01 Mar 2009 Temat postu:

Josette protest! Jak ty przestajesz to ja też. O! Nie wstawie juz nic dopóki ty nie wstawisz.

Josette · Wysłany: Nie 17:38, 01 Mar 2009 Temat postu:

Ale czemu? policz sobie moje rzeczy w tym dziale, a np. twoje czy innych. jaka dużą różnica, nie?